Ο Ροδοπελεκάνος που μας ήρθε από την Καβάλα ήταν πυροβολημένος, ποιος ξέρει γιατί, μπορεί να έκλεβε… ψάρια, μπορεί απλώς να ήταν καλός στόχος λόγω μεγέθους και σχετικά μικρής μετακίνησης κατά την πτήση.
Ήταν όμως τυχερός, τίποτα το σοβαρό. Θα μείνει για να δυναμώσει, να βεβαιωθούμε ότι δεν υπάρχει εσωτερική βλάβη και να επιστρέψει στη φύση, σε ασφαλέστερη όμως περιοχή.
Δυστυχώς ο εγκλεισμός είναι μια στρεσική κατάσταση για τα άγρια ζώα, όσο ιδανικές κι αν είναι οι συνθήκες. Έτσι ο Ροδοπελεκάνος μας εκδήλωσε αναπνευστική λοίμωξη και έπρεπε να παραμείνει μεγαλύτερο χρόνο για τη θεραπευτική του αγωγή.
Το ξεπέρασε λοιπόν κι αυτό και βγήκε στην αυλή να ξεμουδιάσει… Εκεί βέβαια ήταν ο πιο μεγαλόσωμος, η καλή διατροφή αύξησε το βάρος του στα 9 κιλά. Το μέγεθός του και ίσως και κάτι στον χαρακτήρα του τον έκανε να ασκεί εκφοβισμό (το λεγόμενο bulling) στους πολύ μικρότερους σε μέγεθος Πελαργούς και Ασημόγλαρους. Ήταν ο «βασιλιάς» της αυλής.
Κι ενώ σχεδιάζαμε την επανένταξή του στη λίμνη Κερκίνη ο καιρός άλλαξε και δυνατός άνεμος έπιασε στην περιοχή μας. Άνοιξε τα τεράστια φτερά του… κι ενώ υπό φυσιολογικές συνθήκες θα χρειαζόταν έναν ολόκληρο αεροδιάδρομο, κατάφερε να απογειωθεί χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια και να απομακρυνθεί από το κέντρο μας.
Λίγο αργότερα, την ώρα του φαγητού για τα υπόλοιπα ζώα της αυλής…
ω τι έκπληξη!
ο Ροδοπελεκάνος μας επιστρέφει… φαίνεται βλέπει πολύ καλά από ψηλά…
Τελικά μάλλον αποφάσισε να μείνει και για το σημερινό «τραπέζι», ποιος ξέρει τι σχέδια έχει για αύριο…