Οι τάσεις της μόδας και φέτος το χειμώνα ξαναφέρνουν στις πασαρέλες και τις βιτρίνες τη γούνα με τη μορφή παλτού, γιλέκου ή στολιδιού σε κουκούλες, γιακάδες και τσάντες. Αυτό το “έργο υψηλής ποιότητας και τεχνικής” --όπως χαρακτηρίζεται από το Ελληνικό κέντρο γούνας-- αναμένεται να “κλέψει την παράσταση”, “να μονοπωλήσει τα βλέμματα” και να “αποκαλύψει στο κοινό το πιο γοητευτικό της πρόσωπο” όπως περιγράφει η νέα διαφημιστική καμπάνια για την 37η ΔΙΕΘΝΗ ΈΚΘΕΣΗ ΓΟΥΝΑΣ που θα πραγματοποιηθεί στην ΚΑΣΤΟΡΙΑ το Μάιο του 2012.
Πίσω από τα φώτα, την λάμψη, την κομψότητα και την δήθεν κοινωνική ανάδειξη η γούνα ντροπιάζει τον πολιτισμό μας αποτελώντας αιτία θανάτου εκατομμυρίων ψυχών κάθε χρόνο.
Ζώα όπως το μινκ, το τσιντσιλά, το ρακούν εκτρέφονται σε φάρμες ενώ άγρια ζώα όπως αλεπού, φώκια, αιχμαλωτίζονται από το φυσικό τους περιβάλλον με μοναδικό σκοπό να προσφέρουν την γούνα τους –το τρίχωμά τους-για να διακοσμήσουν ένα ρούχο ή ένα αξεσουάρ υπηρετώντας την ανθρώπινη ματαιοδοξία.
Σε αυτά τα ζώα προστίθενται και άλλα πολλά και ακόμα πιο γνωστά είδη όπως ο σκύλος και η γάτα που στην Κίνα νόμιμα θανατώνονται για την γούνα τους.
Οι συνθήκες εκτροφής τους είναι άθλιες, συνωστίζονται σε μικρά κλουβιά, σχεδόν ακίνητα χωρίς να μπορούν να εκδηλώσουν την φυσική τους συμπεριφορά. Ένα έντονο και συνεχόμενο στρες τους προκαλείται οδηγώντας πολλές φορές σε συμπεριφορές τρέλας.
Ο στόχος διαμονής τους ολοκληρώνεται με το θάνατο τους. Ακολουθούνται μέθοδοι μη ανθρωπιστικές όπως :ηλεκτροπληξία στον πρωκτό, έκθεση σε τοξικά αέρια, πνίξιμο, κρέμασμα, ξυλοκόπημα που δικαιολογούνται με το επιχείρημα ότι έτσι δεν αλλοιώνεται η ποιότητα της γούνας . Πολλές φορές τα ζώα είναι ακόμα ζωντανά και διατηρούν τις αισθήσεις τους ενώ γδέρνονται.
Εκτός του ανήθικου αυτού εγκλήματος η παραγωγή γούνας θεωρείται επιπλέον μη φιλική προς το περιβάλλον. Καθώς πρόκειται για ζώα μη αυτόχθονα κάποια που καταφέρνουν να δραπετεύσουν διαταράσσουν την τροφική αλυσίδα του τόπου. Παράλληλα οι παγίδες για τα άγρια ζωα προκαλούν τεράστια ζημιά απειλώντας και άλλα είδη που δεν είναι στόχος. Τέλος για την παραγωγή της λέγεται ότι απαιτείται κατανάλωση ενέργειας 40πλάσια από αυτή που θα χρειαζόταν μια συνθετική για την κατασκευή της.
Ασαφή παραμένουν και πολλά ερωτήματα όσον αφορά τη διαχείριση των αποβλήτων που παράγονται από τόσες χιλιάδες ζώα στον περιορισμένο χώρο του εκτροφείου και η διαχείριση των χιλιάδων πτωμάτων που απομένουν μετά το γδάρσιμο.
Αυτή λοιπόν σε συντομία είναι η παγκόσμια ιστορία της γούνας. Μια αποκάλυψη απογοητευτική, κραυγαλέα, βαμμένη με αίμα που δυστυχώς δεν απέχει καθόλου από τα ελληνικά δεδομένα. Απεναντίας, ο κλάδος της ελληνικής γουνοποιίας επιμένει να ζητά επιδοτήσεις για νέα εκτροφεία και ανάπτυξη σε μια περίοδο που η χώρα θα έπρεπε να δώσει ώθηση στην ανάπτυξη στηρίζοντας βιώσιμες, σύγχρονες και ηθικά αποδεκτές επιχειρήσεις.
Στην είδηση-ελπίδα που έφτασε πρόσφατα από μια μικρή πόλη στο δυτικό Χόλιγουντ όπου απαγορεύτηκαν οι πωλήσεις γουναρικών ο σύνδεσμος Ελλήνων γουνοποιών αντέδρασε άμεσα δηλώνονταςς ότι θα προβεί “…σε όλες εκείνες τις ενέργειες που απαιτούνται προκειμένου να προστατευθεί ο κλάδος (γουνοποιίας) αλλά και να αναδειχθούν οι απόψεις μας έναντι των άδικων επιχειρημάτων και αποφάσεων που πλήττουν την ελευθερία του καναταλωτή..”
Αν ο σύνδεσμος θεωρεί ότι η ελευθερία του καταναλωτή πλήττεται από πράξεις “υπέρ των δικαιωμάτων των ζώων” τότε να κλείσει τα φώτα των βιτρίνων, να ανοίξει τις πόρτες των εκτροφείων και να του δείξει την φρικτή πραγματικότητα: το πως σκορπίζεται ο θάνατος για ένα κομμάτι γιακά.
Εύη